بازپرس دوران کودکی را بازی کردم| رقابت با نمایش خانگی، کیفیت و کمیت کارهای تلویزیونی را بهتر کرده

همشهری آنلاین، الناز عباسیان:  محسن قصابیان، بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون تجربه تدریس این هنر و نویسندگی و کارگردانی فیلم سینمایی را هم در کارنامه کاری خود ثبت کرد و در تلاش است تا چند فیلم دلخواهش را بسازد. نکته جالب اینجاست که قصابیان گزیده کار، این روزها از قاب تلویزیون با ۲ سریال «بازپرس» و «همه گیری» به خانه بینندگان رفته و در نقش صدرای بازپرس هم خوش درخشیده است. به بهانه این هنرنمایی‌ها، سراغ او رفتیم و گفت و گویی گوتاه انجام دادیم. 

**این شب‌ها شاهد هنرنمایی شما در دو سریال هستیم؛ از این دو نقش متفاوت برایمان بگویید.

سال پیش قرار بود سریالی با احمد معظمی برای شبکه نمایش خانگی کار کنیم که انجام آن، به بعد موکول شد. اما آشنایی من و احمد منجر به حضور و بازی در سریال «قصه ابراهیم» از مجموعه «مسافران شهر» شد. سریالی که ماه رمضان از شبکه پنج پخش شد. به همین دلیل زمانی که برای بازی در سریال «بازپرس» دعوت شدم، آشنایی من و احمد، تصمیم و روند حضور در کار را تسریع کرد. سیناپس نویسنده سریال حسین تراب نژاد را خواندیم و خیلی زود به نتیجه رسیدیم. با احمد معظمی در قصه ابراهیم همکاری خوبی داشتیم و می‌دانستم با هم می‌توانیم بیش از آنچه نوشته شده به شخصیت بازپرس اضافه کنیم. گفتگو با حسین تراب نژاد هم بسیار موثر بود. چه در تفهیم نقش و چه در سکانس‌ها و ظرایفی که برای عمق بخشیدن به شخصیت صدرا به تدریج اضافه شد. تصویربرداری قرار بود مهر ماه شروع شود. اما همان زمان من با فیلم «چهل و هشت ساعت» قرارداد داشتم. برنامه ریز تلاش کرد به گونه‌ای کار را پیش ببرد که من با تاخیر به مجموعه اضافه شوم. همین اتفاق هم افتاد. سریال «همه‌گیری» هم دوران اوج کرونا و پیک پنجم به بعد را روایت می‌کند و به بحران کرونا و تلاش شبانه‌روزی کادر درمان و نیروهای جهادی برای مقابله با این بیماری می‌پردازد.

**نقش صدرا به عنوان بازپرس چه چالشی برای شما ایجاد کرده؟

چالش بزرگ من توان ارائه شخصیتی متفاوت از نقش‌های قبلی بود. فیلم «منصور» و نقش تیمسار ستاری، سریال «موج اول» و «همه گیری» و شخصیت نادر «قصه ابراهیم» را کار کرده بودیم و حالا درگیر شخصیت مرتضی در فیلم «چهل و هشت ساعت» بودم. شخصیت‌هایی که در برخی موارد مشابهت بسیاری با هم داشتند و همین امر، کار مرا سخت‌تر می‌کرد. نکته دوم فرصت کم برای پرداخت نقش بود. تست گریم را با پروک و جوان کردن صدرا شروع کردیم و بعد در نهایت به این نتیجه رسیدیم که بدون مو و با کمی سفیدی ریش صدرا را پیدا کنیم. پیشنهاد احمد بود و پرداخت کوهزادی و در نهایت کم کم صدرا متولد شد. 

**برای بازی در این نقش، دنبال الگو گرفتن از کاراکتر بازپرس‌های ستاره سینمای جهان بودید؟

بچه که بودم یک سریال خارجی پخش می‌شد که شخصیت اصلی کارآگاه بود. اسم سریال یادم نیست. اما از کارآگاه سریال خیلی خوشم می‌آمد. مثل باقی کارآگاه‌ها نبود بعضی جاها حتی شبیه کارتن خواب‌ها می‌شد. همیشه گوشه ذهنم بود اگر توانستم روزی کارآگاه متفاوتی باشم، شق و رق نباشم. شاید کمی به مقصودم رسیده باشم. نمی دانم.

**بازخورد مردم چطور بود؟ 

مخاطبین لطف دارند. همین حالا که در جاده چالوس مشغول فیلمبرداری هستیم، هر روز با عزیزانی روبرو می‌شوم که سریال را پیگیری کرده و اظهار لطف دارند. من تلاشم را کرده‌ام و  همیشه گفته‌ام و باز هم می‌گویم، قضاوت با مخاطب است. خیلی‌ها لطف دارند و می‌گویند خود خود قاضی و بازپرس هستی. حتی پیامی داشتم از مخاطبی که وکیل بود و می‌گفت در شهرمان بازپرسی داریم با همین نام حسینی و رفتارش بسیار شبیه شماست. می‌گفت بازپرس گفته نقش را از روی شخصیت او شکل داده‌ام. می‌پرسید واقعیت دارد؟ و من مانده بودم چه بگویم. گفتم بازپرس مورد نظر شما را نمی‌شناسم. اما برایم جالب است ناخواسته رفتار من شبیه ایشان شده.

**به نظر شما بهتر نبود سریال‌ها با فاصله یا کلا بازپرس بعد ماه محرم پخش می‌شد؟

در حال حاضر پخش سریال‌های بازپرس و همه گیری هم زمان شده و شاید برای من که در هر دو کار حضور دارم بهتر بود، سریال‌ها با فاصله پخش می شد. ولی واقعیت این است که پخش سریال با نظر تهیه کننده و مدیران انجام می‌شود و ترجیح می‌دهم نظری ندهم. 

**شما تحصیلات آکادمیک در حوزه تئاتر و سینما دارید، مدرس هستید و شغل اصلی‌تان کارگردانی بود، حضور در این عرضه بازیگری، شما را از فعالیت‌های دیگر هنری دور نکرده؟

گاهی به سرم می‌زند باز مدتی بازیگری را رها کنم. دقیقا به همین دلیل که نمی‌خواهم تکراری باشم. اما هجده ساله بودم که برای بازیگری به دانشکده آمدم و بعد نوشتن، کارگردانی، تهیه کنندگی، تدریس و باقی موارد سر راهم قرار گرفت. به زعم خودم همیشه برای انتخاب نقش سخت گیر بوده‌ام. دلیل کم کاری‌ام هم همیشه همین بوده. اما حالا نمی‌دانم. امیدوارم آن چه در این چند سال اخیر انجام داده‌ام، خلاقانه و متفاوت باشد.

** با توجه به تجربه کارگردانی‌تان آیا دنبال ساخت فیلم و کارگردانی هستید؟ 

اواخر دهه هفتاد، بازیگری فیلم و سریال را کنار گذاشتم. کارهایی که پیشنهاد می‌شد خوب نبود. فیلم و سریال ساختم. درس دادم. تهیه کنندگی کردم و مدتی هم برگشتم رادیو. سردبیری و کارگردانی و بازی و برنامه سازی. از منصور به بعد دوباره پیشنهادهای بازی زیاد شد. خیلی‌ها را رد کردم. تعدادی را هم بازی کردم که نتیجه‌اش را دیدید و می‌بینید. در حال حاضر ۳ فیلمنامه آماده دارم که در اوج کرونا چندین بار با سرمایه گذارهای مختلف جلسه گذاشتیم و حرف زدیم و آخرش به نتیجه نرسیدیم. آن دوره شرایط خوب نبود و البته هنوز هم این راه ادامه دارد. نمی‌دانم فیلم بعدی را چه زمانی خواهم ساخت. اما دیگر عجله نمی‌کنم. صبر می‌کنم تا فیلمی در حد توانم بسازم. نه فیلمی که بعد ساخت مجبور شوم زیرنویس کنم که چرا این جا و آنجای آن خوب نشده. در هر صورت زندگی و کار ما همین است. ناگفته نماند کتابی به نام «لوگوس» دارم که نزدیک ده سال است که منابعش را جمع می‌کنم. چهل و هشت درس بازیگری است. هشت درس را نوشتم و باقی آن مانده است. چند نمایشنامه دارم. بعضی کامل بعضی ناقص. دنبال فرصتی هستم تا تمام نمایشنامه‌های رادیویی که در این سال‌ها نوشتم و پخش شده را یک جا جمع کنم. شاید به شکل یک مجموعه به گمانم سریال و تک قسمتی بیش از دویست الی سیصد قسمت شود. و خیلی کارهای دیگر. 

** تدریس چطور؟ به این بخش از فعالیت های هنری‌تان می رسید؟

به اصرار یکی از دوستان ورکشاب ده جلسه‌ای در پردیس تئاتر تهران در تابستان برگزار کردیم. ولی الان که روزهای اول مرداد گذشته من هنوز سر کار هستم و کلاس‌ها شروع نشده است. بچه‌ها هم منتظرند. حالا قرار است به زودی اولین کلاس برگزار شود و با مشارکت یکی از دوستان که سال‌ها پیش شاگرد من بوده کلاس را ادامه دهیم و تا قبل شروع کار جدید که احتمالا اواخر شهریور کلید می‌خورد، تمام کنیم. گاهی دلم کمی سکوت و خلوت می‌خواهد. ولی انگاری فعلا نمی‌شود. به هر جهت سعی می‌کنم به نحوی کارها با هم جلو برود. 

**الان مشغول چه کاری هستید؟ گویا در خارج از تهران سر صحنه فیلمبرداری هستید؟

مشغول فیلمبرداری فیلم «پس از عاشقی» هستیم. فیلمبردار بایرام فضلی و نویسنده و کارگردان محمد علی صفوراست. پس از عاشقی یک درام عاشقانه است که در قالب یک فیلم جاده‌ای، رابطه میان پدر و پسر را به نمایش می‌کشد. 

** به عنوان سوال پایانی اجازه دهید به بحث داغ این روزها بپردازیم؛ رقابت سریال‌های تلویزیونی با شبکه نمایش خانگی را چطور می‌بینید؟ آیا می‌تواند سازنده باشد؟

همیشه فکر می‌کنم رقابت سالم باعث رشد و تقویت کارها می‌شود. پلتفرم‌ها آزادی عمل بیشتری دارند. به گمانم حضور سریال‌های شبکه نمایش خانگی باعث می‌شود دوستانی که در تلویزیون مشغول فعالیت هستند، تلاش کنند کیفیت و کمیت کارهایشان بهتر شود.